Miło nam poinformować, że po raz kolejny prawnicy KMD.Legal – w ramach cyklicznego przeglądu orzecznictwa Ius.Focus wydawanego przez wydawnictwo C.H.Beck – podjęli się oceny prawnej jednego z aktualnych orzeczeń Sądu Najwyższego istotnych dla wykładni prawa karnego. Komentarz autorstwa adwokat Pauliny Sątowskiej-Strycharczyk oraz junior associate Mateusza Hołdy odnosi się do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 marca 2022 roku (sygn. akt: III KK 234/21), w którym to orzeczeniu Sąd Najwyższy pochyla się nad kwestią ustalenia zaistnienia „wyjątkowego wypadku, uzasadnionego szczególnymi okolicznościami” o którym mowa w art. 42 § 3 KK.

Sąd Najwyższy przyjął, że ustalenia w zakresie istnienia lub braku „wyjątkowego wypadku, uzasadnionego szczególnymi okolicznościami” w rozumieniu art. 42 § 3 KK powinny być dokonywane na gruncie konkretnej sprawy karnej, a nie w oderwaniu od niej. Powinny uwzględniać całokształt jej niepowtarzalnych realiów faktycznych i procesowych, dyrektyw wymiaru kary oraz okoliczności wpływających na ten wymiar, a zatem powinny dotyczyć zarówno charakteru popełnionego przestępstwa, jak i osoby sprawcy.

W ocenie autorów komentarza wyrok Sądu Najwyższego zawiera trafną wykładnię zasad ustalenia zaistnienia „wyjątkowego wypadku, uzasadnionego szczególnymi okolicznościami” w rozumieniu art. 42 § 3 KK. Orzeczenie to może być istotne z perspektywy spraw dotyczących wypadków komunikacyjnych, zwłaszcza ze względu na surowość środka karnego o którym stanowi art. 42, tzn. dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów. Pozostaje ono również zbieżne z poglądami wyrażonymi w piśmiennictwie.